Η Γλαυκοφάνη Το ορυκτό πήρε το όνομά του από δύο ελληνικές λέξεις: γλαύκος, που σημαίνει «γαλαζοπράσινο». και φαινέσθαι, που σημαίνει «φαίνομαι». Τα δείγματα μπορεί να είναι γκρι, μπλε της λεβάντας ή μπλε μαύρο. Οι κρύσταλλοι είναι λεπτά πρίσματα, συχνά σαν πηχάκια, με κατά μήκος ραβδώσεις. Η αδελφοποίηση είναι κοινή. Η γλαυκοφάνη μπορεί επίσης να είναι μαζική, ινώδης ή κοκκώδης. Οταν σίδερο αντικαθιστά το μαγνήσιο στη δομή του, είναι γνωστό ως ferroglaucophane. Η γλαυκοφάνη εμφανίζεται σε σχιστόλιθους που σχηματίζονται με μεταμόρφωση υψηλής πίεσης ιζημάτων πλούσιων σε νάτριο σε χαμηλές θερμοκρασίες (έως 400°F/200°C) ή με την εισαγωγή νατρίου στη διαδικασία. Η γλαυκοφάνη συχνά συνοδεύεται από jadeite, επιδότης, αλαμανδίνης, να χλωρίτης. Είναι ένα από τα ορυκτά που αναφέρονται ως αμίαντος. Η γλαυκοφάνη και τα σχετικά ορυκτά της είναι γνωστά ως γλαυκοφάνη μεταμορφωμένα πρόσωπα. Η παρουσία αυτών των ορυκτών δείχνει το εύρος των θερμοκρασιών και των πιέσεων κάτω από τις οποίες συμβαίνει η μεταμόρφωση.
Όνομα: Από τα ελληνικά για το γαλαζοπράσινο και το να φαίνεται.
Πολυμορφισμός & Σειρά: Σχηματίζει μια σειρά με σιδηρογλαυκοφάνη.
Όμιλος Ορυκτών: Αμφιβολία (αλκαλική) ομάδα: Fe 2+=(Fe 2+ + Mg) < 0.5; Fe 3+=(Fe 3+ + Al vi ) < 0.3; (Na + K)A < 0.5; NaB ¸ 1.34.
Σχέση: Crossite, χλωρίτης, επιδότης, αντλιολίτης, λαοσονίτης, ομφακίτης, ιαδεΐτης, ακτινόλιθος, βαρροϊσίτης, κουμινγκτονίτης, αραγωνίτης.
Περιεχόμενα
Χημικές ιδιότητες της γλαυκοφάνης
Χημική ταξινόμηση | Ανοπυριτικά |
Χημική σύνθεση | Na2(Mg3Al2)Si8O22(OH) |
Φυσικές Ιδιότητες Γλαυκοφάνης
Χρώμα | Γκρι έως μπλε λεβάντας. |
Ράβδωση | Απαλό γκρι έως μπλε-γκρι. |
Λάμψη | Vitreous |
Σχίσιμο | Μπράβο στο [110] και στο [001] |
Διαφυσικότητα | Ημιδιαφανής |
Mohs σκληρότητα | 5 – 6 στις Κλίμακα Mohs |
Διαγνωστικές ιδιότητες | Διακρίνεται από τα άλλα αμφιβόλια από το ευδιάκριτο μπλε χρώμα στο δείγμα χειρός. Ο μπλε πλεοχρωισμός σε λεπτή τομή/ανάγκωμα διακρίνεται από άλλους αμφίβολους. Το Glaucophane έχει αργό μήκος, το μήκος του riebeckite γρήγορο. Πιο σκοτεινό όταν ο άξονας c είναι παράλληλος με την κατεύθυνση δόνησης του κάτω πολωτή (μπλε είδος πολύτιμου λίθου είναι το πιο σκοτεινό με τον άξονα c κάθετο στην κατεύθυνση δόνησης του πολωτή). Δεν υπάρχει αδελφοποίηση στη γλαυκοφάνη. Το Glaucophane έχει επίσης μια παράλληλη εξαφάνιση όταν το δούμε κάτω από διασταυρούμενους πόλους. |
Σύστημα κρυστάλλου | Μονοκλινική |
Κάταγμα | Εύθραυστο – κονχοειδές |
Πυκνότητα | 3 - 3.15 |
Οπτικές ιδιότητες της γλαυκοφάνης
Χρώμα / Πλειχρωισμός | Μπλε της λεβάντας, μπλε, σκούρο μπλε, γκρι ή μαύρο. Διακεκριμένος πλειχρωισμός: Χ= άχρωμο, ωχρομπλε, κίτρινο. Υ= λεβάντα-μπλε, γαλαζοπράσινο. Ζ= μπλε, πρασινωπό μπλε, βιολετί |
Οπτική Εξάλειψη | |
2V: | Μετρήθηκε: 10° έως 80°, Υπολογισμός: 62° έως 84° |
Τιμές RI: | nα = 1.606 – 1.637 nβ = 1.615 – 1.650 nγ = 1.627 – 1.655 |
Οπτική πινακίδα | Διαξονικό (-) |
birefringence | δ = 0.021 |
Ανακούφιση | Μέτρια |
Διασπορά: | ισχυρός |
Περιστατικό
Χαρακτηριστικό του μπλουσχίστας πρόσωπα, σε πρώην ζώνες καταβύθισης σε βουνό ζώνες? στο πρασινοσχιστόλιθος πρόσωπα και σε εκλογίτες που έχουν υποστεί ανάδρομη μεταμόρφωση.
Διανομή
Διαδεδομένο σε ορισμένες ορεινές ζώνες. Στο νησί Σύρα, Κυκλάδες, Ελλάδα. Σε πολυάριθμες τοποθεσίες στις οροσειρές των ακτών της Καλιφόρνια, όπως στη χερσόνησο Tiburon και στο Vonsen Ranch, Marin Co., στο Glaucophane Ridge, Panoche Valley, San Benito Co., και κοντά στην Valley Ford, Sonoma Co. στα νησιά Kodiak, Αλάσκα, ΗΠΑ. Στο St. Marcel, στη Val d'Aosta και στο Piollore (Biella), στο Πιεμόντε, Ιταλία. Στο Anglesey της Ουαλίας. Στην Ιαπωνία, στο Ubuzan, στην επαρχία Aichi και στην Otakiyama της Tokushima.
αναφορές
- Bonewitz, R. (2012). Πετρώματα και ορυκτά. 2η έκδ. Λονδίνο: DK Publishing.
- Handbookofmineralogy.org. (2019). Εγχειρίδιο του Ορυκτολογία. [online] Διαθέσιμο σε: http://www.handbookofmineralogy.org [Πρόσβαση στις 4 Μαρ. 2019].
- Mindat.org. (2019). Χαλίτης: Πληροφορίες για ορυκτά, δεδομένα και τοποθεσίες.. [διαδικτυακό] Διαθέσιμο στη διεύθυνση: https://www.mindat.org/ [Πρόσβαση. 2019].
- Smith.edu. (2019). Γεωεπιστήμες | Smith College. [σε απευθείας σύνδεση] Διαθέσιμο σε: https://www.smith.edu/academics/geosciences [Πρόσβαση στις 15 Μαρ. 2019].