Αζουρίτης

Ο αζουρίτης είναι ένα ορυκτό που βρίσκεται συνήθως στις οξειδωμένες ζώνες του χαλκός κοιτάσματα μεταλλεύματος. Είναι γνωστό για το ζωηρό μπλε χρώμα του και έχει χρησιμοποιηθεί για διάφορους σκοπούς σε όλη την ιστορία.

Ορισμός: Ο αζουρίτης είναι ένα ορυκτό ανθρακικού χαλκού με χημικό τύπο Cu3(CO3)2(OH)2. Συνήθως σχηματίζεται ως μονοκλινικοί πρισματικοί κρύσταλλοι, αλλά μπορεί επίσης να εμφανιστεί σε μαζικές ή κοκκώδεις μορφές. Το ορυκτό πήρε το όνομά του από το βαθύ γαλάζιο χρώμα του, το οποίο εκτιμάται ιδιαίτερα για την αισθητική του γοητεία.

Όνομα: Από το περσικό lazhward, για το χαρακτηριστικό μπλε χρώμα του.

Σχέση: Μαλαχίτης, Χρυσόκολλα, βροχανίτης, αντλερίτης, χαλκός, σερουσίτης, σμιθονίτης, ασβεστίτης, δολομίτης λίθος

Όμιλος Ορυκτών: Αραγονίτης Group

Κρυσταλλογραφία: Μονοκλινική; πρισματικός. Η συνήθεια ποικίλλει. Οι κρύσταλλοι συχνά πολύπλοκοι στη συνήθεια και παραμορφωμένοι στην ανάπτυξη. Επίσης σε ακτινοβολούμενες σφαιρικές ομάδες.

Σύνθεση: Ένα βασικό ανθρακικό του χαλκού, Cu3(C03)2(0H)2. CuO = 69.2 τοις εκατό, C02 = 25.6 τοις εκατό, H20 = 5.2 τοις εκατό. Cu = 55.3 τοις εκατό.

Διαγνωστικά χαρακτηριστικά: Χαρακτηρίζεται κυρίως από το γαλάζιο χρώμα και τον αναβρασμό σε υδροχλωρικό οξύ.

Σπάνια Υδρώδη Ανθρακικά: Αυριχαλκίτης, βασικό ανθρακικό του ψευδάργυρος και χαλκός, ανοιχτό πράσινο έως μπλε, σε μονοκλινικούς βελονικούς κρυστάλλους. GayLussite, CaC0 3-Na2C0 3 -5H20, μονοκλινική; trona, 3Na20-4C03-5H20, μονοκλινική; και τα δύο βρέθηκαν σε αλμυρή λίμνη καταθέσεις.

Ιστορική σημασία: Ο Αζουρίτης έχει μακρά ιστορία χρήσης και σημασίας, που χρονολογείται από τους αρχαίους πολιτισμούς. Εδώ είναι μερικές ιστορικές πτυχές του αζουρίτη:

1. Αρχαία Αίγυπτος: Ο αζουρίτης χρησιμοποιήθηκε ως χρωστική ουσία από τους αρχαίους Αιγύπτιους, οι οποίοι τον άλεσαν σε λεπτή σκόνη για να δημιουργήσουν μια μπλε χρωστική ουσία για τη ζωγραφική και τα καλλυντικά. Το διάσημο μακιγιάζ μπλε ματιών που παρατηρείται στην αιγυπτιακή τέχνη συχνά περιείχε αζουρίτη.
2. Μεσαιωνική Ευρώπη: Στη μεσαιωνική Ευρώπη, ο αζουρίτης ήταν γνωστός ως «γαλάζιο λίθος» και χρησιμοποιήθηκε για τη δημιουργία φωτιζόμενων χειρογράφων και βιτρό παραθύρων, προσθέτοντας ένα λαμπρό μπλε χρώμα σε θρησκευτικά και καλλιτεχνικά έργα.
3. Ιθαγενής αμερικανικός πολιτισμός: Οι αυτόχθονες πληθυσμοί της Βόρειας Αμερικής χρησιμοποιούσαν τον αζουρίτη για διακοσμητικούς σκοπούς, κατασκευάζοντάς τον σε κοσμήματα και διακοσμητικά αντικείμενα. Εκτιμήθηκε ιδιαίτερα για το ζωηρό μπλε χρώμα του.
4. Θεραπεία και Μυστικισμός: Σε διάφορους πολιτισμούς, ο αζουρίτης πιστεύεται ότι έχει μεταφυσικές ιδιότητες, συμπεριλαμβανομένης της ικανότητας να ενισχύει τις ψυχικές ικανότητες, να προάγει την πνευματική ενόραση και να διεγείρει το τσάκρα του τρίτου ματιού. Συνδέθηκε με τη διαίσθηση και την εσωτερική όραση.

Ο αζουρίτης είναι ένα ορυκτό που είναι γνωστό για το εκπληκτικό μπλε χρώμα του και χρησιμοποιείται συχνά ως διακοσμητική πέτρα ή σε κοσμήματα. Χρησιμοποιείται ως χρωστική ουσία σε χρώματα και βαφές εδώ και αιώνες. Εδώ είναι μερικά από τα βασικά χημικά, φυσικά και οπτικές ιδιότητες:

Χημικές και Φυσικές Ιδιότητες

• Χημική φόρμουλα: Ο αζουρίτης έχει τον χημικό τύπο Cu3(CO3)2(OH)2. Αυτό σημαίνει ότι αποτελείται από άτομα χαλκού (Cu), άνθρακα (C), οξυγόνου (Ο) και υδρογόνου (Η).
• Χημική σύνθεση: Ο αζουρίτης αποτελείται κυρίως από υδροξείδιο του ανθρακικού χαλκού. Περιέχει χαλκό ως σημαντικό συστατικό, που του δίνει το μπλε χρώμα του.
• Κρυσταλλικό σύστημα: Ο αζουρίτης κρυσταλλώνεται στο μονοκλινικό κρυσταλλικό σύστημα.
• Χρώμα: Το Azurite είναι γνωστό για το βαθύ μπλε του χρώμα, το οποίο μπορεί να κυμαίνεται από γαλάζιο έως μια πιο σκούρα, σχεδόν μαύρη απόχρωση. Το χρώμα οφείλεται στην παρουσία ιόντων χαλκού στη δομή του.
• Λάμψη: Παρουσιάζει υαλώδη έως θαμπή λάμψη, ανάλογα με την ποιότητα και το φινίρισμα της επιφάνειας του δείγματος.
• Διαφάνεια: Ο αζουρίτης είναι τυπικά αδιαφανής, αν και τα λεπτά τμήματα του ορυκτού μπορεί να φαίνονται ημιδιαφανή.
• Σκληρότητα: Έχει σκληρότητα 3.5 έως 4 στην κλίμακα Mohs, καθιστώντας το σχετικά μαλακό σε σύγκριση με πολλά άλλα ορυκτά.
• Σχίσιμο: Το Azurite έχει τέλεια διάσπαση προς μία κατεύθυνση, που σημαίνει ότι μπορεί εύκολα να χωριστεί κατά μήκος ορισμένων επιπέδων για να σχηματίσει λείες επιφάνειες.
• Κάταγμα: Παρουσιάζει κωνοειδές έως ανώμαλο κάταγμα, που σημαίνει ότι όταν σπάει, μπορεί να σχηματίσει καμπύλες επιφάνειες σαν κέλυφος ή ακανόνιστα θραύσματα.
• Πυκνότητα: Η πυκνότητα του αζουρίτη κυμαίνεται από 3.77 έως 3.89 γραμμάρια ανά κυβικό εκατοστό, που είναι σχετικά υψηλή.

Οπτικές ιδιότητες

• Δείκτης διάθλασης: Ο Azurite έχει δείκτη διάθλασης στην περιοχή από 1.730 έως 1.838. Αυτή η ιδιότητα επηρεάζει τον τρόπο με τον οποίο το φως αλληλεπιδρά με το ορυκτό και συμβάλλει στην εμφάνισή του.
• Διθλαση: Ο αζουρίτης είναι διπλοδιαθλαστικός, που σημαίνει ότι μπορεί να διασπάσει το φως σε δύο διαφορετικές διαθλώμενες ακτίνες, καθεμία από τις οποίες ταξιδεύει με διαφορετική ταχύτητα μέσω του ορυκτού. Αυτή η ιδιότητα παρατηρείται συχνά κατά την εξέταση λεπτών τμημάτων αζουρίτη κάτω από ένα πολωτικό μικροσκόπιο.
• Διασπορά: Ο αζουρίτης παρουσιάζει χαμηλή διασπορά, που σημαίνει ότι δεν διασπά το φως στα φασματικά του χρώματα τόσο έντονα όσο κάποιοι άλλοι πολύτιμοι λίθοι ή ορυκτά.
• Πλειχρωισμός: Ο αζουρίτης μπορεί να εμφανίσει πλεοχρωισμό, πράγμα που σημαίνει ότι μπορεί να εμφανίζει διαφορετικά χρώματα όταν τον κοιτάμε από διαφορετικές γωνίες. Αυτή η ιδιότητα μπορεί να συμβάλει σε παραλλαγές στην εμφάνισή της.
• Συνολικά, ο αζουρίτης είναι ένα συναρπαστικό ορυκτό με εντυπωσιακό μπλε χρωματισμό, που τον καθιστά δημοφιλή επιλογή για συλλέκτες, λαπιδαριές και ως διακοσμητική πέτρα. Η χημική του σύσταση και η κρυσταλλική δομή του προκαλούν τις χαρακτηριστικές του ιδιότητες.

Εμφάνιση και Σχηματισμός

Ο αζουρίτης είναι ένα ορυκτό ανθρακικού χαλκού που σχηματίζεται συνήθως στις οξειδωμένες ζώνες του μεταλλεύματος χαλκού καταθέσεις. Συχνά εμφανίζεται παράλληλα με άλλα δευτερεύοντα ορυκτά χαλκού Μου αρέσει μαλαχίτης, χαλκός και χρυσόκολλα. Ακολουθούν περισσότερες πληροφορίες σχετικά με την εμφάνιση και το σχηματισμό του:

1. Πρωτεύουσα εμφάνιση:

• Ο αζουρίτης δεν βρίσκεται συνήθως σε πρωτογενή κοιτάσματα χαλκού όπου τα ορυκτά θειούχου χαλκού όπως χαλκοπυρίτης και βορνίτης είναι πιο συχνές.
• Αντίθετα, σχηματίζεται κυρίως ως δευτερεύον ορυκτό μέσω του καιρικές συνθήκες και μεταβολή πρωτογενών ορυκτών θειούχου χαλκού. Αυτά τα πρωτογενή ορυκτά απελευθερώνουν ιόντα χαλκού, τα οποία στη συνέχεια αντιδρούν με ανθρακικά ιόντα και νερό για να σχηματίσουν αζουρίτη.

2. Ζώνη οξείδωσης:

• Ο αζουρίτης σχηματίζεται στις ανώτερες οξειδωμένες ζώνες των κοιτασμάτων χαλκού, συχνά κοντά στην επιφάνεια, όπου το πλούσιο σε οξυγόνο νερό και αέρας μπορούν να αλληλεπιδράσουν με ορυκτά που φέρουν χαλκό.
• Η παρουσία νερού, διοξειδίου του άνθρακα και οξυγόνου είναι απαραίτητα για τον σχηματισμό του αζουρίτη.

3. Χημικές αντιδράσεις:

• Ο σχηματισμός αζουρίτη περιλαμβάνει χημικές αντιδράσεις. Τα ιόντα χαλκού (Cu2+) από πρωτογενή ορυκτά χαλκού εκπλένονται με την κυκλοφορία των υπόγειων υδάτων.
• Αυτά τα ιόντα χαλκού αντιδρούν με ανθρακικά ιόντα (CO32-) που υπάρχουν φυσικά στο περιβάλλον βράχους ή εισάγεται με διείσδυση νερού.
• Η χημική αντίδραση μπορεί να συνοψιστεί ως εξής:
  • Cu2+ + XNUMXCOXNUMX- + HXNUMXO → CuXNUMX(COXNUMX)XNUMX(OH)XNUMX (Αζουρίτη) + H+

4. Θερμοκρασία και πίεση:

• Ο αζουρίτης σχηματίζεται κάτω από σχετικά χαμηλές θερμοκρασίες και πιέσεις, τυπικές γεωλογικές συνθήκες κοντά στην επιφάνεια.

5. Συναφή ορυκτά:

• Ο αζουρίτης εμφανίζεται συχνά μαζί με άλλα δευτερεύοντα ορυκτά χαλκού όπως ο μαλαχίτης, ο οποίος έχει πράσινο χρώμα, δημιουργώντας μια οπτικά εντυπωσιακή αντίθεση.
• Ο Cuprite και η chrysocolla μπορούν επίσης να βρεθούν συνδεδεμένα με τον αζουρίτη σε ορισμένα κοιτάσματα.

6. Περιβαλλοντικοί παράγοντες:

• Ο σχηματισμός και η σταθερότητα του αζουρίτη επηρεάζονται από περιβαλλοντικούς παράγοντες όπως η θερμοκρασία, το pH και η διαθεσιμότητα ιόντων χαλκού και ανθρακικού στα υπόγεια ύδατα.

7. Γεωλογικές ρυθμίσεις:

• Ο αζουρίτης βρίσκεται συνήθως σε διάφορα γεωλογικά περιβάλλοντα, συμπεριλαμβανομένων ιζηματογενή πετρώματα, πυριγενή πετρώματακαι υδροθερμικές φλέβες, όπου υπάρχουν ορυκτά χαλκού.

Συνοπτικά, ο αζουρίτης είναι ένα δευτερεύον ορυκτό που σχηματίζεται στις οξειδωμένες ζώνες των κοιτασμάτων μεταλλεύματος χαλκού μέσω της αντίδρασης ιόντων χαλκού με ανθρακικά ιόντα και νερό. Το εντυπωσιακό μπλε χρώμα του και η σύνδεση με άλλα δευτερεύοντα ορυκτά χαλκού το καθιστούν περιζήτητο ορυκτό δείγμα και πολύτιμο πόρο για συλλέκτες και λαπιδαριές.

Περιοχή χρήσεων

Χρωστικές ουσίες: Ο αζουρίτης δεν είναι χρήσιμη χρωστική ουσία γιατί είναι ασταθής στον αέρα. Ωστόσο χρησιμοποιήθηκε ως μπλε χρωστική ουσία στην αρχαιότητα. Ο Αζουρίτης απαντάται φυσικά στο Σινά και στην ανατολική έρημο της Αιγύπτου.

Κοσμήματα: Χρησιμοποιείται περιστασιακά ως χάντρες και ως κόσμημα, αλλά και ως διακοσμητικός λίθος. Ωστόσο, η απαλότητά του και η τάση του να χάνει το βαθύ μπλε του χρώμα καθώς ξεπερνά τις καιρικές συνθήκες περιορίζουν τέτοιες χρήσεις. Η θέρμανση καταστρέφει εύκολα τον αζουρίτη, επομένως όλη η τοποθέτηση των δειγμάτων αζουρίτη πρέπει να γίνεται σε θερμοκρασία δωματίου.

Συλλέγοντας: Το έντονο χρώμα του αζουρίτη τον καθιστά δημοφιλή συλλεκτική πέτρα. Ωστόσο, το έντονο φως, η θερμότητα και ο ανοιχτός αέρας τείνουν να μειώνουν την ένταση του χρώματός του με την πάροδο του χρόνου. Για να διατηρηθεί το βαθύ μπλε χρώμα ενός παρθένου δείγματος αζουρίτη, οι συλλέκτες θα πρέπει να χρησιμοποιούν ένα δροσερό, σκοτεινό, σφραγισμένο περιβάλλον αποθήκευσης παρόμοιο με αυτό της αρχικής φυσικής του θέσης.

Διασκόπησης: Αν και δεν είναι σημαντικό μετάλλευμα χαλκού, η παρουσία αζουρίτη είναι ένας καλός επιφανειακός δείκτης της παρουσίας αποξηραμένων μεταλλευμάτων θειούχου χαλκού. Συνήθως βρίσκεται σε συνδυασμό με τον χημικά πολύ παρόμοιο μαλαχίτη, παράγοντας έναν εντυπωσιακό χρωματικό συνδυασμό βαθύ μπλε και λαμπερού πράσινου που είναι έντονα ενδεικτικό της παρουσίας μεταλλευμάτων χαλκού.

Πηγές Εξόρυξης, Διανομή

Ο αζουρίτης εξορύσσεται κυρίως ως μετάλλευμα χαλκού λόγω της σύνθεσής του σε ανθρακικό χαλκό. Η κατανομή των πηγών εξόρυξης αζουρίτη είναι στενά συνδεδεμένη με την εμφάνιση κοιτασμάτων μεταλλεύματος χαλκού. Ακολουθούν ορισμένες περιοχές και χώρες γνωστές για την εξόρυξη αζουρίτη:

1. Αριζόνα, ΗΠΑ:
   • Οι νοτιοδυτικές Ηνωμένες Πολιτείες, ιδιαίτερα η Αριζόνα, είναι μια σημαντική πηγή αζουρίτη. Το κράτος είναι γνωστό για τα πλούσια κοιτάσματα χαλκού του και ο αζουρίτης συχνά σχηματίζεται ως δευτερεύον ορυκτό σε αυτά τα κοιτάσματα. Μερικά γνωστά ορυχεία αζουρίτη στην Αριζόνα περιλαμβάνουν τα ορυχεία Bisbee και Morenci.
2. Κονγκό (ΛΔΚ):
   • Η Λαϊκή Δημοκρατία του Κονγκό είναι ένας σημαντικός παραγωγός μεταλλευμάτων χαλκού και ο αζουρίτης συνδέεται συνήθως με αυτά τα κοιτάσματα. Η χάλκινη ημισέληνος Katanga στο νότιο τμήμα της χώρας είναι γνωστή για τις εμφανίσεις χαλκού και αζουρίτη.
3. Ναμίμπια:
   • Ο αζουρίτης βρίσκεται σε διάφορα ορυχεία χαλκού και εμφανίσεις στη Ναμίμπια. Το ορυχείο Tsumeb, ειδικότερα, είναι διάσημο για την παραγωγή δειγμάτων αζουρίτη υψηλής ποιότητας.
4. Μαρόκο:
   • Το Μαρόκο είναι γνωστό για τα κοιτάσματα ορυκτών χαλκού, συμπεριλαμβανομένου του αζουρίτη. Τα ορυχεία της περιοχής συχνά παράγουν δείγματα αζουρίτη με ζωηρό μπλε χρωματισμό.
5. Αυστραλία:
   • Ο αζουρίτης μπορεί να βρεθεί σε ορισμένα ορυχεία χαλκού της Αυστραλίας. Οι περιοχές Mount Isa και Broken Hill είναι γνωστές για κοιτάσματα χαλκού που μπορεί να περιέχουν αζουρίτη.
6. Μεξικό:
   • Το Μεξικό έχει πολλά ορυχεία χαλκού όπου περιστασιακά βρίσκεται ο αζουρίτης ως μέρος του δευτερογενούς ορυκτού χαλκού. Τοποθεσίες όπως το ορυχείο Milpillas έχουν παραγάγει αξιόλογα δείγματα αζουρίτη.
7. Άλλες τοποθεσίες:
   • Ο αζουρίτης βρίσκεται σε διάφορες άλλες τοποθεσίες σε όλο τον κόσμο όπου υπάρχουν μεταλλεύματα χαλκού. Αυτό περιλαμβάνει μέρη όπως η Χιλή, το Περού, η Κίνα, η Ρωσία και πολλά άλλα.

Είναι σημαντικό να σημειωθεί ότι ο αζουρίτης είναι κυρίως περιζήτητος ως δείγμα ορυκτού από τους συλλέκτες λόγω του εντυπωσιακού μπλε χρώματος και των κρυσταλλικών μορφών του. Ενώ ορισμένοι αζουρίτες μπορούν να εξαχθούν ως υποπροϊόν της εξόρυξης χαλκού, οι ποσότητες είναι συχνά σχετικά μικρές σε σύγκριση με άλλα ορυκτά χαλκού όπως ο χαλκοπυρίτης και ο βορνίτης.

Τα τελευταία χρόνια, οι ηθικές και περιβαλλοντικές ανησυχίες που σχετίζονται με την εξόρυξη έχουν οδηγήσει σε αυξημένο έλεγχο των πρακτικών εξόρυξης ορυκτών, συμπεριλαμβανομένων εκείνων που σχετίζονται με τον χαλκό και τον αζουρίτη. Οι προσπάθειες και οι κανονισμοί διατήρησης αποσκοπούν στη διασφάλιση βιώσιμων πρακτικών εξόρυξης και της προστασίας των φυσικών πόρων.

αναφορές

• Bonewitz, R. (2012). Βράχοι και ορυκτά. 2η έκδ. Λονδίνο: DK Publishing.
• Dana, JD (1864). Εγχειρίδιο Ορυκτολογίας… Wiley.
• Handbookofmineralogy.org. (2019). Εγχειρίδιο του Ορυκτολογία. [σε απευθείας σύνδεση] Διαθέσιμο στη διεύθυνση: http://www.handbookofmineralogy.org [Πρόσβαση στις 4 Μαρ. 2019].
• Mindat.org. (2019): Πληροφορίες για τα ορυκτά, δεδομένα και τοποθεσίες.. [διαδικτυακό] Διαθέσιμο στη διεύθυνση: https://www.mindat.org/ [Πρόσβαση. 2019].