Περιεχόμενα
Ποια είναι τα κύρια στρώματα της Γης;
Η Γη γενικά χωρίζεται σε τέσσερα μεγάλα στρώματα: τον φλοιό, τον μανδύα, τον εσωτερικό πυρήνα και τον εξωτερικό πυρήνα. Τα παρακάτω ορίζουν κάθε διαίρεση. (Σημείωση: οι αριθμοί που αντιπροσωπεύουν το πάχος και το βάθος αυτών των στρωμάτων διαφέρουν ανάλογα με την αναφορά· επομένως, οι αριθμοί εδώ πρέπει να ληφθούν ως προσεγγίσεις):
Κρούστα-Ο φλοιός της Γης είναι το πιο εξωτερικό στρώμα και είναι το πιο οικείο, αφού οι άνθρωποι ζουν στο εξωτερικό δέρμα του φλοιού. Είναι άκαμπτο, εύθραυστο και λεπτό σε σύγκριση με τον μανδύα, τον εσωτερικό πυρήνα και τον εξωτερικό πυρήνα. Λόγω των ποικίλων χαρακτηριστικών του, αυτό το εξωτερικό στρώμα χωρίζεται σε ηπειρωτικό και ωκεάνιο φλοιό.
Μανδύας-Γενικά, ο μανδύας της Γης βρίσκεται κάτω από τον φλοιό και πάνω από τον εξωτερικό πυρήνα, με μέσο πάχος περίπου 1,802 μίλια (2,900 χιλιόμετρα) και αντιπροσωπεύει το 68.3 τοις εκατό της μάζας της Γης. Μια μεταβατική ζώνη χωρίζει αυτό το στρώμα στον άνω και κάτω μανδύα.
Εξωτερικός πυρήνας-Ο υγρός εξωτερικός πυρήνας είναι ένα στρώμα βάθους μεταξύ 1,793 και 3,762 μιλίων (2,885 και 5,155 χιλιομέτρων) στο εσωτερικό της Γης. Θεωρείται ότι κινείται με συναγωγή (μεταφορά θερμότητας μέσω της κυκλοφορίας των σωματιδίων - σε αυτή την περίπτωση, το υλικό που συνθέτει τον εξωτερικό πυρήνα), με την κίνηση να συμβάλλει πιθανώς στο μαγνητικό πεδίο της Γης. Ο εξωτερικός πυρήνας αντιπροσωπεύει περίπου το 29.3 τοις εκατό της συνολικής μάζας της Γης.
Εσωτερικός πυρήνας-Ο εσωτερικός πυρήνας πιστεύεται ότι έχει περίπου το μέγεθος της Σελήνης της Γης. Βρίσκεται σε βάθος από 3,762 έως 3,958 μίλια (5,150 έως 6,370 χιλιόμετρα) κάτω από την επιφάνεια της Γης και παράγει θερμότητα κοντά σε θερμοκρασίες στην επιφάνεια του ήλιου. Αντιπροσωπεύει περίπου το 1.7 τοις εκατό της μάζας της Γης και πιστεύεται ότι αποτελείται από ένα στερεό κράμα σιδήρου-νικελίου που αιωρείται μέσα στον λιωμένο εξωτερικό πυρήνα
Οι γεωλόγοι υποδιαιρούν τη Γη με οποιονδήποτε άλλο τρόπο;
Ναι, οι γεωλόγοι έχουν έναν άλλο τρόπο να δουν τα εσωτερικά στρώματα της Γης. Η ακόλουθη λίστα αναφέρεται σε αυτήν την άποψη:
Λιθόσφαιρα-Η λιθόσφαιρα (Ii/has είναι ελληνική για «πέτρα») έχει κατά μέσο όρο πάχος περίπου 50 μίλια (80 χιλιόμετρα) και αποτελείται τόσο από τον φλοιό όσο και από μέρος του ανώτερου μανδύα. Συνολικά, είναι πιο άκαμπτο από βαθύ, αλλά πιο λιωμένο μανδύα και αρκετά δροσερό για να είναι σκληρό και ελαστικό. Είναι πιο λεπτό κάτω από τους ωκεανούς και σε ηφαιστειακά ενεργές ηπειρωτικές περιοχές, όπως οι Καταρράκτες στις δυτικές Ηνωμένες Πολιτείες. Η λιθόσφαιρα διασπάται φυσικά στις εύθραυστες, κινούμενες πλάκες που περιέχουν τις ηπείρους και τους ωκεανούς του κόσμου. Αυτές οι λιθοσφαιρικές πλάκες φαίνεται να «επιπλέουν» και να κινούνται στην πιο όλκιμη ασθενόσφαιρα. (Για περισσότερα σχετικά τεκτονικές πλάκες, Δες παρακάτω).
Ασθενόσφαιρα-Μια σχετικά στενή, κινούμενη ζώνη στον ανώτερο μανδύα, η ασθενόσφαιρα (ασθένης στα ελληνικά σημαίνει «αδύναμη») βρίσκεται γενικά μεταξύ 45 και 155 μιλίων (72 έως 250 χιλιόμετρα) κάτω από την επιφάνεια της Γης. Αποτελείται από ένα καυτό, ημιστερεό υλικό που είναι μαλακό και ρέει αφού υποβληθεί σε υψηλές θερμοκρασίες και πιέσεις. το υλικό πιστεύεται ότι είναι χημικά παρόμοιο με τον μανδύα. Το όριο της ασθενόσφαιρας είναι πιο κοντά στην επιφάνεια - μέσα σε λίγα μίλια - κάτω από τους ωκεανούς και κοντά σε κορυφογραμμές του μέσου ωκεανού παρά κάτω από τις χερσαίες μάζες. Το ανώτερο τμήμα της ασθενόσφαιρας πιστεύεται ότι είναι η περιοχή στην οποία κινούνται οι λιθοσφαιρικές πλάκες, «μεταφέροντας» τις ηπειρωτικές και τις ωκεάνιες πλάκες σε όλο τον πλανήτη μας. Η ύπαρξη της ασθενόσφαιρας θεωρητικοποιήθηκε ήδη από το 1926, αλλά δεν επιβεβαιώθηκε παρά μόνο όταν οι επιστήμονες μελέτησαν σεισμικά κύματα από τη Χιλιανή σεισμός της 22 Μαΐου 1960.
Ποια είναι η διαφορά μεταξύ της σύνθεσης και της μηχανικής στρώσης της Γης;
Όταν οι επιστήμονες μιλούν για τον φλοιό της Γης (ωκεάνιο ή ηπειρωτικό), τον μανδύα και τους πυρήνες, συζητούν στρώματα με διακριτές χημικές συνθέσεις. Ως εκ τούτου, αναφέρεται ως στρωματοποίηση σύνθεσης. Η λιθόσφαιρα και η ασθενόσφαιρα διαφέρουν ως προς τις μηχανικές τους ιδιότητες (για παράδειγμα, η λιθόσφαιρα κινείται ως άκαμπτο κέλυφος ενώ η ασθενόσφαιρα συμπεριφέρεται σαν ένα παχύρρευστο, παχύρρευστο ρευστό) παρά ως προς τη σύνθεσή τους, γι' αυτό ισχύει ο όρος μηχανική στρώση.
Ποιος έδωσε την πρώτη επιστημονική εξήγηση για το εσωτερικό της Γης;
Ο Εμπεδοκλής, ένας φιλόσοφος που έζησε κατά τη διάρκεια του 400 BO:., ήταν ένας από τους πρώτους που διατύπωσε μια επιστημονική περιγραφή του εσωτερικού της Γης. Πίστευε ότι το εσωτερικό της Γης αποτελούνταν από ένα καυτό υγρό. Μάλιστα ο Εμπεδοκλής ήταν κοντά στην αλήθεια. Οι σύγχρονοι επιστήμονες συνειδητοποιούν ότι το εσωτερικό της Γης δεν περιέχει μυθικά όντα αλλά μεγατόνους πετρωμάτων και λιωμένης ύλης
