Το αντιμόνιο ήταν παλαιότερα γνωστό ως μέταλλο, αλλά το 1748 ορίστηκε ως στοιχείο. Συνήθως εμφανίζεται σε ογκώδη, φυλλώδη ή κοκκώδη μορφή και έχει μια λεπιώδη υφή που το κάνει λαμπερό, ασημί, γαλαζωπόλευκο και εύθραυστο. Εμφανίζεται σε σπάνια, συνήθως ογκώδη, φυλλώδη ή κοκκώδη μορφή. Σχεδόν ο χρόνος της περιέχει λίγα αρσενικό και απαντάται σε αγγεία με αργυροι, αρσενικό και άλλα ορυκτά. Τα κράματα αντιμονίου είναι εξαιρετικά σύγχρονα. Μικρές ποσότητες χολής, άλλων μετάλλων, το κράμα των πλακών συσσωρευτή, οι σφαίρες και τα καλώδια που χρησιμοποιούνται στην επίστρωση δίνουν τη σκληρότητα και τη σκληρότητα. Συνδυάζεται με κασσίτερος και οδηγήσει, κεραίες, μέταλλα babbitt που χρησιμοποιούνται σύμφωνα με τα διαμερίσματα των κρεβατιών μηχανών, που ονομάζονται κράματα αποτροπής τριβής. Οπως και βισμούθιο το αντιμόνιο διαστέλλεται ελαφρώς προς στερεοποίηση και το κάνει ένα στρογγυλό κράμα μετάλλου για λεπτομερείς χυτές.
Όνομα: Το όνομά του προέρχεται από το λατινικό antimonium. πιθανώς αραβικής προέλευσης. το χημικό σύμβολο από το λατινικό stibium, σήμα.
Όμιλος Ορυκτών: Ομάδα αρσενικού.
Σχέση: Ασήμι, στιμπνίτης, αλεμοντίτης, σφαλερίτη, σιδηροπυρίτης, γαληνίτης, χαλαζίας.
Περιεχόμενα
Χημικές ιδιότητες του αντιμονίου
| Χημική ταξινόμηση | Native |
| Χημική σύνθεση | Sb |
Φυσικές ιδιότητες του αντιμονίου
| Χρώμα | Λευκό κασσίτερο |
| Ράβδωση | Γκρί |
| Λάμψη | Μεταλλικός |
| Σχίσιμο | Τέλειο Τέλειο και εύκολο στο {0001}, διακριτό στο {1011}, ατελές στο {1014} και αδιάκριτο στο {1120}. |
| Διαφυσικότητα | Αδιαφανείς |
| Mohs σκληρότητα | 3 – 3,5 στην κλίμακα Mohs |
| Σύστημα κρυστάλλου | Τριγωνικό, Εξάγωνο |
| Επιμονή | Εύθραυστος |
| Κάταγμα | Ανώμαλο/Ανομοιόμορφο |
| Πυκνότητα | 6.61 – 6.71 g/cm3 (Μετρήθηκε) 6.697 g/cm3 (Υπολογισμένο) |
Οπτικές ιδιότητες του αντιμονίου
| Χαρακτηριστικά | Ανισότροπος |
| Χρώμα / Πλειχρωισμός | Αδύναμος |
| Αδελφοποίηση | Στις {0114}, συνήθως σχηματίζοντας σύνθετες ομάδες, τετράποδες, εξάγονους. επίσης πολυσυνθετικά δίδυμα. |
Εμφάνιση Αντιμονίου
Εμφανίζεται σε υδροθερμικές φλέβες Sb–Ag.
Χρήσεις και γεγονότα αντιμονίου
- π.Χ. Άρθρα φτιαγμένα πριν από το Αντιμόνιο μέχρι τα 3000 χρόνια.
- Η πρώτη δημοσιευμένη αναφορά για τον τρόπο απομόνωσης του αντιμονίου έγινε το 1540 από τον Vannoccio Biringuccio.
- Το περιοδικό σύμβολο του αντιμονίου προέρχεται από τον Jons Jakob Berzelius, ο οποίος χρησιμοποιεί τη συντομογραφία stibium.
- Το αντιμόνιο είναι σταθερό σε κανονικές θερμοκρασίες, αλλά αντιδρά με το οξυγόνο όταν θερμαίνεται.
- Υπάρχουν τέσσερα αλλότροπα αντιμονίου γνωστά.
- Ένα από τα αλλότροπα, το μεταλλικό αντιμόνιο, είναι σταθερό, αλλά τα άλλα τρία είναι μετασταθερά.
- Μία από τις μεταστατικές μορφές είναι το εκρηκτικό αντιμόνιο και παράγει λευκό καπνό όταν τραβιέται με μεταλλικό αντικείμενο. έχει δύο σταθερά ισότοπα.
- Υπάρχουν επίσης τριάντα πέντε ραδιενεργά ισότοπα.
- Ο μεγαλύτερος χρόνος ημιζωής από οποιοδήποτε από τα ραδιοϊσότοπα είναι 2.75 χρόνια.
- Πιστεύεται ότι υπάρχει στον φλοιό της γης σε περίπου 0.2 έως 0.5 ανά εκατομμύριο.
- Βρίσκεται σε περισσότερα από 100 διαφορετικά ορυκτά.
- Μερικές φορές βρίσκεται σε καθαρή μορφή, αλλά βρίσκεται στο πιο κοινό ορυκτό στιμπνίτης.
- Η Κίνα είναι ο μεγαλύτερος παραγωγός αντιμονίου, που συνήθως αντιπροσωπεύει το 84% έως 88% της προσφοράς.
- Περιλαμβάνεται στη Λίστα Κινδύνων του Βρετανικού Γεωλογικού Ινστιτούτου για την προμήθεια του.
- Περιλαμβάνεται επίσης ως ένα από τα δώδεκα πιο κρίσιμα υλικά της ΕΕ, καθώς η συντριπτική προσφορά προέρχεται από χώρες εκτός Ευρώπης (Κίνα).
- Νέα συσσώρευση αντιμονίου δεν έχει βρεθεί στην Κίνα για περισσότερο από μια δεκαετία και η τρέχουσα προσφορά εξαντλείται γρήγορα.
- Οι κυρίαρχες χρήσεις του αντιμονίου περιλαμβάνουν το κράμα με άλλα μέταλλα, τη δημιουργία προϊόντων επιβραδυντικών φλόγας και χημικούς σταθεροποιητές.
Διανομή
Πολυάριθμες τοποθεσίες. Στις ΗΠΑ, Τσεχία, Γερμανία, Σουηδία, Ιταλία, Φινλανδία, Αυστραλία, Χιλή, Μεξικό
αναφορές
- Bonewitz, R. (2012). Πετρώματα και ορυκτά. 2η έκδ. Λονδίνο: DK Publishing.
- Handbookofmineralogy.org. (2019). Εγχειρίδιο του Ορυκτολογία. [online] Διαθέσιμο σε: http://www.handbookofmineralogy.org [Πρόσβαση στις 4 Μαρ. 2019].
- Mindat.org. (2019). Αντιμόνιο: Πληροφορίες για τα ορυκτά, δεδομένα και τοποθεσίες.. [διαδικτυακά] Διαθέσιμο στο: https://www.mindat.org/ [Πρόσβαση. 2019].
