Ο γρανίτης είναι ο πιο κοινός διεισδυτικός βράχος στον ηπειρωτικό φλοιό της Γης, είναι γνωστός ως διακοσμητική πέτρα ροζ, λευκή, γκρι και μαύρη. Είναι χονδρόκοκκο έως μέτριο. Είναι τα τρία κύρια ορυκτά are αστριός, χαλαζίας, να μικρό, που εμφανίζονται ως ασημί Μοσχοβίτης ή σκοτεινό βιοτίτη ή και τα δύο. Από αυτά τα ορυκτά κυριαρχεί ο άστριος και ο χαλαζίας συνήθως αντιπροσωπεύει περισσότερο από το 10 τοις εκατό. Το αλκάλι άστριοι είναι συχνά ροζ, με αποτέλεσμα ο ροζ γρανίτης να χρησιμοποιείται συχνά ως διακοσμητική πέτρα. Ο γρανίτης κρυσταλλώνεται από μάγματα πλούσια σε πυρίτιο που βρίσκονται μίλια βαθιά στον φλοιό της Γης. Πολλά αποθέματα ορυκτών σχηματίζονται κοντά σε κρυσταλλοποιούμενα σώματα γρανίτη από τα υδροθερμικά διαλύματα που απελευθερώνουν τέτοια σώματα.

Προέλευση ονόματος: Το όνομα εμφανίστηκε για πρώτη φορά σε έργα των Άγγλων βοτανολόγων, γιατρού και φιλοσόφου Caesalpinus τον 16ο αιώνα.

Group – πλουτωνικός.

Χρώμα: Ροζ-γκρι.

Δομή: Ογκώδης, περιοριστική.

Υφή: φανεριτικό (μέτριο έως χοντρόκοκκο). , ολοκρυσταλλικό, πανυπιδιομορφικά κοκκώδες, πορφυρικό κατά τόπους.

Αλλαγές: Ο βράχος είναι αναλλοίωτος, οι άστριοι σπανίως σεριτοποιούνται

Τα κύρια ορυκτά του γρανίτη: Ορθοκλάση, χαλαζίας, βιοτίτη, Μοσχοβίτης και πλαγιοκλάση, η οποία είναι αδελφοποιημένη σύμφωνα με το νόμο αλβίτη και ταλαντευόμενη ζώνη. Η χημική σύνθεση του πυρήνα αντιστοιχεί σε ολιγοκλάση και ανδεσίνης (An30-38), ενώ πιο όξινες ολιγοκλάσες και ανδεσίνη εμφανίζονται στο περιθώριο.

Βοηθητικά ορυκτά γρανίτη: Ζιρκονίτης και απατίτης, κυρίως ως εγκλείσματα σε βιοτίτη, τιτανίτης, ορθίτης, μαγνητίτης, σιδηροπυρίτης.

Ταξινόμηση

Διάγραμμα QAPF
Διάγραμμα QAPF

Στο πάνω μέρος της ταξινόμησης QAPF του πλουτονικού βράχους (Streckeisen, 1976), το πεδίο γρανίτη ορίζεται από τη τροπική σύνθεση του χαλαζία (Q 20 – 60 %) και την αναλογία P/(P + A) μεταξύ 10 και 65. Το πεδίο γρανίτη περιλαμβάνει δύο υποπεδία: συνογρανίτη και μονζογρανίτης. Μόνο τα πετρώματα που προεξέχουν μέσα στον συνογρανίτη θεωρούνται γρανίτες στην αγγλοσαξονική βιβλιογραφία. Στην ευρωπαϊκή βιβλιογραφία, τα πετρώματα που προβάλλουν τόσο εντός του συνογρανίτη όσο και του μονζογρανίτη ονομάζονται γρανίτες. Το υποπεδίο μονζογρανίτη περιείχε αδαμελίτη και χαλαζία μονζονίτης σε παλαιότερες ταξινομήσεις. Η Υποεπιτροπή για την Cassification των Βράχων συνιστά πιο πρόσφατα να απορριφθεί ο όρος αδαμελίτης και να ονομαστούν ως μονζονίτης χαλαζία μόνο τα πετρώματα που προβάλλουν μέσα στο πεδίο του μονζονίτη χαλαζία sensu stricto.

Φυσικές και Χημικές Ιδιότητες Γρανίτη

Ο γρανίτης είναι ένας τύπος πυριγενούς πετρώματος που χρησιμοποιείται συνήθως στις κατασκευές και τα οικοδομικά υλικά. Αποτελείται από ορυκτά όπως ο άστριος, ο χαλαζίας και η μαρμαρυγία και έχει πολλές φυσικές και χημικές ιδιότητες που το καθιστούν επιθυμητό υλικό για διάφορες εφαρμογές.

Φυσικές ιδιότητες του γρανίτη:

  1. Σκληρότητα: Ο γρανίτης είναι ένα πολύ σκληρό και ανθεκτικό υλικό, με βαθμολογία σκληρότητας Mohs 6-7 στα 10.
  2. Πυκνότητα: Ο γρανίτης έχει υψηλή πυκνότητα, με μέσο ειδικό βάρος 2.65 γραμμάρια ανά κυβικό εκατοστό.
  3. Χρώμα: Ο γρανίτης διατίθεται σε μεγάλη γκάμα χρωμάτων, όπως λευκό, μαύρο, γκρι, ροζ και κόκκινο.
  4. Υφή: Η υφή του γρανίτη είναι συνήθως χονδρόκοκκη και κοκκώδης, με ορατούς ορυκτούς κόκκους.
  5. Πορώδες: Ο γρανίτης έχει χαμηλό πορώδες, που σημαίνει ότι είναι ανθεκτικός στην απορρόφηση νερού και καιρικές συνθήκες.

Χημικές ιδιότητες του γρανίτη:

  1. Σύνθεση: Ο γρανίτης αποτελείται κυρίως από ορυκτά όπως ο άστριος, ο χαλαζίας και η μαρμαρυγία, με μικρότερες ποσότητες άλλων ορυκτών όπως π.χ. hornblende, βιοτίτης και πυροξένιο.
  2. Αντοχή στα οξέα: Ο γρανίτης είναι ανθεκτικός στα οξέα, γεγονός που τον καθιστά καλό υλικό για χρήση σε πάγκους κουζίνας και άλλες εφαρμογές όπου είναι δυνατή η έκθεση σε οξέα.
  3. Θερμική σταθερότητα: Ο γρανίτης είναι θερμικά σταθερός και μπορεί να αντέξει τις υψηλές θερμοκρασίες χωρίς να σπάσει ή να αλλάξει χρώμα ή υφή.
  4. Δραστικότητα: Ο γρανίτης γενικά δεν αντιδρά με άλλες χημικές ουσίες, πράγμα που σημαίνει ότι μπορεί να χρησιμοποιηθεί σε ένα ευρύ φάσμα εφαρμογών χωρίς να επηρεάζεται από χημικές αντιδράσεις.
  5. Ανθεκτικότητα: Ο γρανίτης είναι ένα πολύ ανθεκτικό υλικό που μπορεί να αντέξει τη φθορά, καθιστώντας τον μια δημοφιλή επιλογή για δάπεδα, τοίχους και άλλες επιφάνειες που δέχονται βαριά χρήση.

Σύνθεση ορυκτών και παραλλαγές

Ο γρανίτης είναι ένας τύπος πυριγενούς πετρώματος που αποτελείται από πολλά ορυκτά. Η σύνθεση ορυκτών του γρανίτη μπορεί να ποικίλλει ανάλογα με την τοποθεσία όπου σχηματίστηκε, αλλά τα πιο κοινά ορυκτά που βρίσκονται στον γρανίτη περιλαμβάνουν:

  1. Αστριός: Αυτό είναι το πιο κοινό ορυκτό που βρίσκεται στο γρανίτη, αντιπροσωπεύοντας έως και το 60% της σύνθεσης του βράχου. Οι δύο κύριοι τύποι άστριου που βρίσκονται στο γρανίτη είναι ορθοκλάση και πλαγιόκλαδο.
  2. Χαλαζίας: Ο χαλαζίας είναι ένα άλλο κοινό ορυκτό που βρίσκεται στο γρανίτη, αντιπροσωπεύοντας έως και το 30% της σύνθεσης του βράχου. Είναι ένα σκληρό και ανθεκτικό ορυκτό που δίνει στον γρανίτη τη χαρακτηριστική του σκληρότητα.
  3. Λίγο: Η μίκα είναι ένα ορυκτό που βρίσκεται συνήθως στο γρανίτη, αντιπροσωπεύοντας έως και το 10% της σύνθεσης του πετρώματος. Είναι ένα γυαλιστερό και ανακλαστικό ορυκτό που δίνει στον γρανίτη τη χαρακτηριστική του λάμψη.
  4. Χόρνμπλεντε: Το Hornblende είναι ένα σκουρόχρωμο ορυκτό που μερικές φορές βρίσκεται στο γρανίτη, αντιπροσωπεύοντας έως και το 5% της σύνθεσης του βράχου. Είναι ένα σκληρό και ανθεκτικό ορυκτό που μπορεί να δώσει στον γρανίτη πιο σκούρο χρώμα.
  5. Βιοτίτης: Ο βιοτίτης είναι ένα άλλο σκουρόχρωμο ορυκτό που μερικές φορές βρίσκεται στο γρανίτη, αντιπροσωπεύοντας έως και το 5% της σύνθεσης του πετρώματος. Είναι ένα είδος μαρμαρυγίας που δίνει στον γρανίτη ένα σκούρο, σχεδόν μαύρο χρώμα.

Μπορεί να υπάρχουν διακυμάνσεις στην ορυκτή σύνθεση του γρανίτη ανάλογα με την τοποθεσία όπου σχηματίστηκε. Για παράδειγμα, ορισμένοι τύποι γρανίτη μπορεί να περιέχουν περισσότερο βιοτίτη από άλλους, γεγονός που τους δίνει ένα πιο σκούρο χρώμα. Επιπλέον, ορισμένοι τύποι γρανίτη μπορεί να περιέχουν άλλα μέταλλα, όπως π.χ λυχνίτης or είδος πολύτιμου λίθου, που μπορεί να επηρεάσει το χρώμα και την υφή τους. Η ορυκτή σύσταση του γρανίτη μπορεί επίσης να επηρεαστεί από τις καιρικές συνθήκες και τη διάβρωση, που μπορούν να αλλάξουν την εμφάνιση του βράχου με την πάροδο του χρόνου.

Υφή και μέγεθος κόκκου

Η υφή και το μέγεθος των κόκκων είναι σημαντικά χαρακτηριστικά του γρανίτη και μπορεί να ποικίλουν ανάλογα με την τοποθεσία όπου σχηματίστηκε και τις συνθήκες κάτω από τις οποίες σχηματίστηκε.

Υφή: Η υφή του γρανίτη περιγράφεται γενικά ως χονδρόκοκκη και κοκκώδης, που σημαίνει ότι αποτελείται από ορατούς ορυκτούς κόκκους. Οι μεμονωμένοι κόκκοι ορυκτών μπορεί να ποικίλλουν σε μέγεθος και σχήμα, αλλά είναι συνήθως μεγαλύτεροι από τους κόκκους που βρίσκονται σε άλλους τύπους πετρωμάτων. Αυτή η χονδρόκοκκη υφή δίνει στον γρανίτη τη χαρακτηριστική του εμφάνιση και αντοχή, καθιστώντας τον μια δημοφιλή επιλογή για χρήση σε κατασκευές και δομικά υλικά.

Μέγεθος κόκκου: Το μέγεθος των κόκκων του γρανίτη μπορεί να ποικίλλει ανάλογα με τις συνθήκες κάτω από τις οποίες σχηματίστηκε. Το μέγεθος των κόκκων ορυκτών στο γρανίτη καθορίζεται γενικά από το ρυθμό με τον οποίο το μάγμα ψύχεται και στερεοποιείται. Εάν το μάγμα κρυώσει αργά, οι κόκκοι του ορυκτού θα είναι μεγαλύτεροι, ενώ εάν κρυώσει γρήγορα, οι κόκκοι του ορυκτού θα είναι μικρότεροι. Ως αποτέλεσμα, το μέγεθος των κόκκων του γρανίτη μπορεί να ποικίλλει από λεπτόκοκκο έως πολύ χονδρόκοκκο, ανάλογα με το ρυθμό ψύξης.

Το μέγεθος των κόκκων του γρανίτη μπορεί επίσης να έχει αντίκτυπο στις ιδιότητές του. Ο χονδρόκοκκος γρανίτης είναι γενικά πιο ανθεκτικός και ανθεκτικός στις καιρικές συνθήκες από τον λεπτόκοκκο γρανίτη επειδή έχει ισχυρότερη δομή σύμπλεξης. Ωστόσο, ο λεπτόκοκκος γρανίτης μπορεί να έχει πιο λεία υφή και να είναι ευκολότερος στην εργασία, γεγονός που τον καθιστά δημοφιλή επιλογή για χρήση σε διακοσμητικές εφαρμογές όπως πάγκοι και πλακάκια.

Παραλλαγές χρώματος και αιτίες

Ο γρανίτης μπορεί να έχει μεγάλη γκάμα χρωμάτων, που κυμαίνονται από λευκό και γκρι έως ροζ, κόκκινο, πράσινο, μπλε και μαύρο. Οι χρωματικές διακυμάνσεις στο γρανίτη προκαλούνται από έναν συνδυασμό παραγόντων, συμπεριλαμβανομένης της ορυκτής σύνθεσης του πετρώματος, του ρυθμού με τον οποίο το μάγμα ψύχεται και στερεοποιείται και της παρουσίας άλλων ορυκτών ή ακαθαρσιών.

Ακολουθούν μερικές κοινές χρωματικές παραλλαγές στο γρανίτη και οι αιτίες τους:

  1. Λευκό και γκρι: Ο γρανίτης που αποτελείται κυρίως από άστριο και χαλαζία θα έχει γενικά λευκό ή γκρι χρώμα. Η παρουσία μικρών ποσοτήτων άλλων ορυκτών μπορεί να δώσει στο βράχο μια κηλιδωτή εμφάνιση, με πιο σκούρες ή πιο ανοιχτόχρωμες κηλίδες.
  2. Ροζ και κόκκινο: Η παρουσία άστριου καλίου στον γρανίτη μπορεί να του δώσει ροζ ή κόκκινο χρώμα. Η απόχρωση του ροζ ή του κόκκινου μπορεί να ποικίλλει ανάλογα με τη συγκέντρωση του άστριου καλίου.
  3. Πράσινο: Η παρουσία ορυκτών όπως π.χ χλωρίτης or επιδότης σε γρανίτη μπορεί να του δώσει πράσινο χρώμα. Αυτά τα ορυκτά βρίσκονται συνήθως σε γρανίτη που έχει εκτεθεί σε υψηλά επίπεδα θερμότητας και πίεσης.
  4. Μπλε: Η παρουσία ορυκτών όπως π.χ sodalite or λαζουρίτης μπορεί να δώσει στον γρανίτη ένα μπλε χρώμα. Αυτά τα ορυκτά βρίσκονται συνήθως σε γρανίτη που έχει εκτεθεί σε υδροθερμική δραστηριότητα.
  5. Μαύρη: Η παρουσία ορυκτών όπως ο βιοτίτης ή το hornblende μπορεί να δώσει στον γρανίτη μαύρο χρώμα. Η συγκέντρωση αυτών των ορυκτών μπορεί να ποικίλλει, με αποτέλεσμα διαφορετικές αποχρώσεις του μαύρου.

Εκτός από την ορυκτή σύνθεση του πετρώματος, ο ρυθμός με τον οποίο το μάγμα ψύχεται και στερεοποιείται μπορεί επίσης να επηρεάσει το χρώμα του γρανίτη. Η αργή ψύξη μπορεί να οδηγήσει σε μεγαλύτερους ορυκτούς κρυστάλλους και πιο ανοιχτό χρώμα, ενώ η γρήγορη ψύξη μπορεί να οδηγήσει σε μικρότερους ορυκτούς κρυστάλλους και πιο σκούρο χρώμα. Ακαθαρσίες όπως σίδερο or μαγγάνιο μπορεί επίσης να προκαλέσει χρωματικές παραλλαγές στο γρανίτη.

Σχηματισμός και Εμφάνιση Γρανίτη

Ο γρανίτης είναι ένα πυριγενές πέτρωμα που σχηματίζεται από την αργή κρυστάλλωση του μάγματος κάτω από την επιφάνεια της Γης. Ο σχηματισμός του γρανίτη περιλαμβάνει συνήθως τρία κύρια στάδια:

  1. Τήξη: Ο γρανίτης σχηματίζεται από την τήξη προϋπαρχόντων πετρωμάτων, όπως ιζηματογενών ή μεταμορφικά πετρώματα, που υπόκεινται σε υψηλές θερμοκρασίες και πιέσεις βαθιά μέσα στο φλοιό της Γης.
  2. Σχηματισμός μάγματος: Όταν αυτά τα πετρώματα λιώνουν, σχηματίζουν ένα λιωμένο υλικό που ονομάζεται μάγμα, το οποίο είναι λιγότερο πυκνό από τα γύρω πετρώματα και ανεβαίνει προς την επιφάνεια της Γης.
  3. Κρυστάλλωση: Καθώς το μάγμα ψύχεται και στερεοποιείται, σχηματίζει μεγάλους ορυκτούς κρυστάλλους που συμπλέκονται μεταξύ τους για να σχηματίσουν τη χαρακτηριστική χονδρόκοκκη υφή του γρανίτη.

Η εμφάνιση γρανίτη συνήθως συνδέεται με περιοχές υψηλής τεκτονικής δραστηριότητας, όπως π.χ βουνό σειρές και ηφαιστειακές περιοχές. Ο γρανίτης βρίσκεται συνήθως στις ρίζες των οροσειρών, όπου σχηματίζει μεγάλους πλουτώνες ή βαθόλιθους που εκτείνονται βαθιά κάτω από την επιφάνεια της Γης. Αυτοί οι πλουτώνες και οι βαθόλιθοι μπορούν να εκτεθούν στην επιφάνεια μέσω διάβρωσης ή ανύψωσης, αποκαλύπτοντας τις χαρακτηριστικές εξάρσεις γρανίτη που παρατηρούνται συνήθως σε ορεινές περιοχές.

Ο γρανίτης μπορεί επίσης να εμφανιστεί σε μικρότερα σώματα, όπως αναχώματα και περβάζια, τα οποία σχηματίζονται όταν το μάγμα εγχέεται σε κατάγματα ή ρωγμές στα γύρω πετρώματα. Αυτά τα μικρότερα σώματα γρανίτη μπορούν να βρεθούν σε ποικίλα γεωλογικά περιβάλλοντα, συμπεριλαμβανομένων ηφαιστειακών περιοχών και περιοχών υψηλής τεκτονικής δραστηριότητας.

Συνολικά, ο σχηματισμός και η εμφάνιση γρανίτη συνδέεται στενά με τις διεργασίες του τεκτονικές πλάκες και την κίνηση του φλοιού της Γης με την πάροδο του χρόνου. Καθώς ο φλοιός της Γης υπόκειται σε υψηλές θερμοκρασίες και πιέσεις, τα πετρώματα λιώνουν και μετατρέπονται σε νέους τύπους πετρωμάτων, συμπεριλαμβανομένου του γρανίτη. Αυτές οι διαδικασίες μπορεί να χρειαστούν εκατομμύρια χρόνια για να ολοκληρωθούν, με αποτέλεσμα να σχηματιστούν τα εντυπωσιακά τοπία που βλέπουμε σήμερα.

Γεωλογικές συνθήκες απαραίτητες για το σχηματισμό γρανίτη

Ο σχηματισμός γρανίτη είναι μια πολύπλοκη διαδικασία που απαιτεί συγκεκριμένες γεωλογικές συνθήκες. Εδώ είναι οι βασικές γεωλογικές συνθήκες που είναι απαραίτητες για το σχηματισμό γρανίτη:

  1. Υψηλές θερμοκρασίες: Ο γρανίτης σχηματίζεται από την τήξη προϋπαρχόντων πετρωμάτων, που απαιτεί θερμοκρασίες τουλάχιστον 600 βαθμών Κελσίου. Αυτές οι υψηλές θερμοκρασίες βρίσκονται συνήθως βαθιά μέσα στον φλοιό της Γης, όπου τα πετρώματα υπόκεινται σε έντονη πίεση και θερμότητα.
  2. Υψηλές πιέσεις: Ο σχηματισμός γρανίτη απαιτεί και υψηλές πιέσεις, οι οποίες συμπιέζουν τα πετρώματα και αυξάνουν τη θερμοκρασία τήξης τους. Αυτές οι πιέσεις εντοπίζονται συνήθως σε βάθη τουλάχιστον 5-10 χιλιομέτρων κάτω από την επιφάνεια της Γης.
  3. Αργή ψύξη: Καθώς το μάγμα ψύχεται και στερεοποιείται, σχηματίζει μεγάλους ορυκτούς κρυστάλλους που συμπλέκονται μεταξύ τους για να σχηματίσουν τη χαρακτηριστική χονδρόκοκκη υφή του γρανίτη. Αυτή η αργή διαδικασία ψύξης είναι απαραίτητη για να επιτραπεί στους κρυστάλλους να αναπτυχθούν και να σχηματίσουν μια συμπλεκόμενη δομή.
  4. Περιεχόμενο νερού: Η παρουσία νερού στο μάγμα είναι επίσης σημαντική για το σχηματισμό γρανίτη. Το νερό μπορεί να λειτουργήσει ως καταλύτης για την τήξη των πετρωμάτων και μπορεί επίσης να βοηθήσει στη μεταφορά των ορυκτών συστατικών που συνθέτουν τον γρανίτη.
  5. Φελσική σύνθεση: Στην ορυκτή σύνθεση του γρανίτη κυριαρχούν ο άστριος και ο χαλαζίας, τα οποία και τα δύο ταξινομούνται ως ορυκτά φελσίου. Τα ορυκτά φελσικού συνήθως συνδέονται με τον ηπειρωτικό φλοιό και σχηματίζονται από την τήξη παλαιότερων πετρωμάτων που έχουν υποβληθεί σε υψηλές θερμοκρασίες και πιέσεις.

Συνολικά, ο σχηματισμός γρανίτη απαιτεί έναν συνδυασμό υψηλών θερμοκρασιών, υψηλών πιέσεων, αργής ψύξης, περιεκτικότητας σε νερό και σύνθεσης ορυκτού φελσίου. Αυτές οι συνθήκες απαντώνται συνήθως σε περιοχές υψηλής τεκτονικής δραστηριότητας, όπως οροσειρές και ηφαιστειακές περιοχές, όπου ο φλοιός της Γης υπόκειται σε έντονες γεωλογικές δυνάμεις για μεγάλες χρονικές περιόδους.

Παγκόσμια διανομή κοιτασμάτων γρανίτη

Ο γρανίτης είναι ένα ευρέως διαδεδομένο πέτρωμα που μπορεί να βρεθεί σε όλες τις ηπείρους του κόσμου. Συνήθως συνδέεται με περιοχές υψηλής τεκτονικής δραστηριότητας, όπως οροσειρές και ηφαιστειακές περιοχές. Εδώ είναι μερικά παραδείγματα κύριου γρανίτη καταθέσεις σε όλο τον κόσμο:

  1. Βόρεια Αμερική: Μεγάλα κοιτάσματα γρανίτη μπορούν να βρεθούν σε όλες τις Ηνωμένες Πολιτείες και τον Καναδά, με αξιοσημείωτες τοποθεσίες όπως η Σιέρα Νεβάδα στην Καλιφόρνια, τα Βραχώδη Όρη στο Κολοράντο και η Canadian Shield στο Οντάριο και το Κεμπέκ.
  2. Νότια Αμερική: Η οροσειρά των Άνδεων στη Νότια Αμερική φιλοξενεί μια ποικιλία γρανιτικών πετρωμάτων, συμπεριλαμβανομένης της περίφημης ακρόπολης των Ίνκας στο Μάτσου Πίτσου στο Περού.
  3. Ευρώπη: Η ευρωπαϊκή ήπειρος έχει πολυάριθμα κοιτάσματα γρανίτη, με αξιοσημείωτες τοποθεσίες όπως τα Highlands της Σκωτίας, η Ιβηρική Χερσόνησος και οι Άλπεις.
  4. Αφρική: Η αφρικανική ήπειρος έχει πολλά σημαντικά κοιτάσματα γρανίτη, συμπεριλαμβανομένων των συμπλεγμάτων δακτυλίων Νιγηριανού Γρανίτη και της Σουίτας Cape Granite στη Νότια Αφρική.
  5. Ασία: Η Ασία έχει μια ευρεία κατανομή κοιτασμάτων γρανίτη, συμπεριλαμβανομένης της οροσειράς των Ιμαλαΐων, του βαθόλιθου του κινεζικού κόκκινου ποταμού και της κορεατικής χερσονήσου.
  6. Australia: Η Αυστραλία έχει ένα σημαντικό κοίτασμα γρανίτη γνωστό ως Yilgarn Craton, το οποίο καλύπτει μεγάλο μέρος της Δυτικής Αυστραλίας.
  7. Antarctica : Ο γρανίτης μπορεί επίσης να βρεθεί στην ήπειρο της Ανταρκτικής, όπου αποτελεί το θεμέλιο του μεγάλου μέρους του εσωτερικού της ηπείρου.

Συνολικά, η παγκόσμια κατανομή των κοιτασμάτων γρανίτη συνδέεται στενά με τις διαδικασίες τεκτονικών πλακών και την κίνηση του φλοιού της Γης με την πάροδο του χρόνου. Καθώς ο φλοιός της Γης υπόκειται σε υψηλές θερμοκρασίες και πιέσεις, τα πετρώματα λιώνουν και μετατρέπονται σε νέους τύπους πετρωμάτων, συμπεριλαμβανομένου του γρανίτη. Αυτές οι διαδικασίες μπορεί να χρειαστούν εκατομμύρια χρόνια για να ολοκληρωθούν, με αποτέλεσμα να σχηματιστούν τα εντυπωσιακά τοπία που βλέπουμε σήμερα.

Εφαρμογές και μπορείτε να χρησιμοποιήσετε του Γρανίτη

Ο γρανίτης είναι ένα ευέλικτο πέτρωμα που έχει πολλές εφαρμογές λόγω της αντοχής, της αντοχής και της αισθητικής του γοητείας. Εδώ είναι μερικές από τις πιο κοινές εφαρμογές γρανίτη:

  1. Πάγκοι: Ο γρανίτης είναι μια δημοφιλής επιλογή για πάγκους κουζίνας και μπάνιου λόγω της αντοχής, της αντοχής στη θερμότητα και της φυσικής ομορφιάς του. Διατίθεται σε μεγάλη γκάμα χρωμάτων και σχεδίων, καθιστώντας το μια ευέλικτη επιλογή για εσωτερική διακόσμηση.
  2. Παρκέ: Ο γρανίτης χρησιμοποιείται επίσης ως υλικό δαπέδου, ιδιαίτερα σε χώρους με μεγάλη κίνηση, όπως εμπορικά κτίρια, αεροδρόμια και εμπορικά κέντρα. Είναι ιδιαίτερα ανθεκτικό και ανθεκτικό στην τριβή, καθιστώντας το ιδανικό για βαριά χρήση.
  3. Προσόψεις κτιρίων: Ο γρανίτης χρησιμοποιείται συνήθως ως υλικό επένδυσης για προσόψεις κτιρίων λόγω της αντοχής και της αισθητικής του γοητείας. Συχνά χρησιμοποιείται σε συνδυασμό με άλλα υλικά, όπως γυαλί και μέταλλο, για τη δημιουργία μοντέρνων και εντυπωσιακών αρχιτεκτονικών σχεδίων.
  4. Μνημεία και μνημεία: Ο γρανίτης είναι ένα δημοφιλές υλικό για μνημεία και μνημεία λόγω της αντοχής και της ικανότητάς του να αντέχει στις καιρικές συνθήκες με την πάροδο του χρόνου. Πολλά διάσημα μνημεία, όπως π.χ Mount Rushmore και το Lincoln Memorial, είναι κατασκευασμένα από γρανίτη.
  5. Διαμόρφωση τοπίου: Ο γρανίτης χρησιμοποιείται επίσης για λόγους εξωραϊσμού, όπως σε μονοπάτια κήπου, τοίχους αντιστήριξης και διακοσμητικούς ογκόλιθους. Η φυσική ομορφιά και η αντοχή του το καθιστούν ελκυστική και μακροχρόνια επιλογή για εφαρμογές σε εξωτερικούς χώρους.
  6. Γλυπτά και τέχνη: Ο γρανίτης είναι ένα δημοφιλές υλικό για γλυπτά και τέχνη λόγω της αντοχής και της ικανότητάς του να συγκρατεί περίπλοκες λεπτομέρειες. Πολλά διάσημα γλυπτά και έργα τέχνης, όπως το άγαλμα του Δαβίδ του Μιχαήλ Άγγελου, είναι κατασκευασμένα από γρανίτη.

Συνολικά, ο γρανίτης είναι ένα ευέλικτο υλικό που μπορεί να χρησιμοποιηθεί σε ένα ευρύ φάσμα εφαρμογών, τόσο λειτουργικές όσο και διακοσμητικές. Η αντοχή, η αντοχή και η φυσική ομορφιά του το καθιστούν δημοφιλή επιλογή για πολλές διαφορετικές βιομηχανίες, από την κατασκευή μέχρι την τέχνη και το design.

Παραγωγή Γρανίτη

Η παραγωγή γρανίτη περιλαμβάνει πολλά στάδια, από την εξόρυξη της πρώτης ύλης έως την επεξεργασία της σε τελικά προϊόντα. Ο γρανίτης είναι ένας φυσικός λίθος γνωστός για την αντοχή του, την αισθητική του γοητεία και το ευρύ φάσμα εφαρμογών του, όπως πάγκους, δάπεδα, μνημεία και διακοσμητικά στοιχεία. Ακολουθεί μια επισκόπηση της διαδικασίας παραγωγής:

  1. Έρευνα και λατομεία: Το πρώτο βήμα περιλαμβάνει τον εντοπισμό κατάλληλων κοιτασμάτων γρανίτη. Γεωλόγοι και ειδικοί αξιολογούν την ποιότητα, το χρώμα και την υφή του γρανίτη σε διάφορες περιοχές. Μόλις εντοπιστεί ένα κατάλληλο κοίτασμα, ξεκινά η διαδικασία εξόρυξης. Αυτό περιλαμβάνει τη διάνοιξη οπών και τη χρήση εκρηκτικών για να σπάσει ο γρανίτης μακριά από το βράχο σε μεγάλα τετράγωνα.
  2. Εξαγωγή μπλοκ: Αφού ο γρανίτης έχει σπάσει σε μεγάλα μπλοκ, βαριά μηχανήματα, όπως εκσκαφείς και γερανοί, χρησιμοποιούνται για την ανύψωση και τη μεταφορά αυτών των τεμαχίων σε μια περιοχή επεξεργασίας. Λαμβάνεται μέριμνα ώστε να ελαχιστοποιηθεί η ζημιά στα μπλοκ κατά τη διάρκεια αυτής της διαδικασίας.
  3. Πρωτογενής κοπή: Στην περιοχή επεξεργασίας, μεγάλα πριόνια με μύτη με ρόμβο χρησιμοποιούνται για την κοπή των ακατέργαστων τεμαχίων σε πλάκες διαφορετικού πάχους. Αυτές οι πλάκες αργότερα θα εξευγενιστούν και θα γυαλιστούν σε τελικά προϊόντα. Η πρωταρχική κοπή είναι μια αδρή διαδικασία διαμόρφωσης που οδηγεί σε πλάκες ακανόνιστου σχήματος και μεγέθους.
  4. Μεταφορές: Μόλις κοπούν οι πλάκες, μεταφέρονται σε εργοστάσιο ή εγκατάσταση κατασκευής όπου θα υποβληθούν σε περαιτέρω επεξεργασία. Η μεταφορά μπορεί να περιλαμβάνει βαριά μηχανήματα και υλικοτεχνική υποστήριξη, καθώς οι πλάκες γρανίτη είναι βαριές και απαιτούν εξειδικευμένο χειρισμό.
  5. Ρητίνη και ενίσχυση (προαιρετικά): Ορισμένες πλάκες γρανίτη ενδέχεται να υποστούν ρητίνη, η οποία περιλαμβάνει την εφαρμογή εποξειδικών ή άλλων ρητινών για την πλήρωση τυχόν φυσικών ρωγμών ή ρωγμών. Αυτό βοηθά στην ενίσχυση της αντοχής και της εμφάνισης των πλακών. Επιπλέον, μπορούν να προστεθούν υαλοβάμβακα ή άλλα ενισχυτικά υλικά για να αυξηθεί η συνολική αντοχή της πλάκας.
  6. Κοπή και διαμόρφωση: Στην εγκατάσταση κατασκευής, οι πλάκες κόβονται σε συγκεκριμένες διαστάσεις ανάλογα με την προβλεπόμενη χρήση, όπως πάγκους ή πλακάκια. Συχνά χρησιμοποιούνται μηχανήματα CNC (αριθμητικός έλεγχος υπολογιστή) για την επίτευξη ακριβών κοπών και σχημάτων.
  7. Φινίρισμα: Τα κομμένα και διαμορφωμένα κομμάτια γρανίτη υποβάλλονται σε μια σειρά από διαδικασίες γυαλίσματος και φινιρίσματος για να επιτευχθεί η επιθυμητή υφή και λάμψη της επιφάνειας. Αυτό περιλαμβάνει τη χρήση σταδιακά λεπτότερων κόκκων λειαντικών υλικών για την εξομάλυνση της επιφάνειας και την ανάδειξη της φυσικής λάμψης της πέτρας.
  8. Ποιοτικός έλεγχος: Κάθε τελειωμένο κομμάτι γρανίτη ελέγχεται για την ποιότητα, διασφαλίζοντας ότι πληροί τα επιθυμητά πρότυπα όσον αφορά τις διαστάσεις, τη συνοχή του χρώματος, το φινίρισμα της επιφάνειας και τη δομική ακεραιότητα.
  9. Συσκευασία και διανομή: Τα τελικά προϊόντα γρανίτη συσκευάζονται προσεκτικά για την αποφυγή ζημιών κατά τη μεταφορά. Στη συνέχεια διανέμονται σε λιανοπωλητές, εργολάβους και πελάτες για διάφορες εφαρμογές, όπως εγκατάσταση σε οικιακούς ή εμπορικούς χώρους.
  10. Εγκατάσταση: Τα προϊόντα γρανίτη τοποθετούνται με βάση την προβλεπόμενη χρήση. Για παράδειγμα, οι πάγκοι συνήθως εγκαθίστανται σε κουζίνες και μπάνια, ενώ τα πλακάκια γρανίτη μπορούν να χρησιμοποιηθούν για δάπεδα, τοίχους και διακοσμητικά στοιχεία.

Είναι σημαντικό να σημειωθεί ότι η διαδικασία παραγωγής γρανίτη μπορεί να ποικίλλει ανάλογα με παράγοντες όπως ο τύπος γρανίτη, οι τοπικοί κανονισμοί, οι τεχνολογικές εξελίξεις και οι ειδικές απαιτήσεις των τελικών προϊόντων.

Περίληψη βασικών σημείων

  • Η πέτρα γνωστή ως "μαύρος γρανίτης" είναι συνήθως γάβρος που έχει τελείως διαφορετική χημική δομή.
  • Είναι ο πιο άφθονος βράχος στον ηπειρωτικό φλοιό της Γης. Σε μεγάλες περιοχές γνωστές ως βαθόλιθοι και στον πυρήνα των ηπείρων γνωστές ως ασπίδες βρίσκονται στον πυρήνα πολλών ορεινών περιοχών.
  • Οι ορυκτοί κρύσταλλοι δείχνουν ότι ψύχεται αργά από το λιωμένο πετρώδες υλικό που σχηματίζεται κάτω από την επιφάνεια της γης και απαιτεί πολύ χρόνο.
  • Εάν ο γρανίτης εκτεθεί στην επιφάνεια της γης, προκαλείται από την άνοδο των γρανιτικών πετρωμάτων και τη διάβρωση του ιζηματογενή πετρώματα πάνω από αυτό.
  • Κάτω από ιζηματογενή πετρώματα, οι γρανίτες, οι μεταμορφωμένοι γρανίτες ή τα σχετικά πετρώματα βρίσκονται συνήθως κάτω από αυτό το κάλυμμα. Είναι αργότερα γνωστοί ως βράχοι του υπογείου.
  • Ορισμοί που χρησιμοποιούνται συχνά για γρανίτη οδηγήσει στην επικοινωνία για τον βράχο και μερικές φορές προκαλούν σύγχυση. Μερικές φορές χρησιμοποιούνται πολλοί ορισμοί. Υπάρχουν τρεις τρόποι ορισμού του γρανίτη.
  • Μια απλή πορεία σε βράχους, μαζί με γρανίτη, μαρμαρυγία και αμφίβολο ορυκτά, μπορούν να περιγραφούν ως ένα χοντρό, ελαφρύ, μαγματικό πέτρωμα που αποτελείται κυρίως από άστριο και χαλαζία.
  • Ένας ειδικός στα βράχια θα καθορίσει την ακριβή σύνθεση του βράχου και οι περισσότεροι ειδικοί δεν θα χρησιμοποιήσουν γρανίτη για να αναγνωρίσουν το βράχο εκτός εάν πληροί ένα ορισμένο ποσοστό ορυκτών. Θα μπορούσαν να το ονομάσουν αλκαλικό γρανίτη, γρανοδιορίτης, πηγματίτης ή απλίτης.
  • Ο εμπορικός ορισμός που χρησιμοποιείται από τους πωλητές και τους αγοραστές αναφέρεται συχνά ως κοκκώδεις πέτρες που είναι πιο σκληροί από τον γρανίτη. Μπορούν να ονομάσουν τον γρανίτη του γάβρου, βασάλτης, πηγματίτης, γνευσίτης και πολλούς άλλους βράχους.
  • Γενικά ορίζεται ως "πέτρα μεγέθους" που μπορεί να κοπεί σε ορισμένα μήκη, πλάτη και πάχη.
  • Ο γρανίτης είναι αρκετά δυνατός για να αντέχει στις περισσότερες εκδορές, στα μεγάλα βάρη, να αντέχει στις καιρικές συνθήκες και να δέχεται βερνίκια. Μια πολύ επιθυμητή και χρήσιμη πέτρα.
  • Παρόλο που το κόστος του γρανίτη είναι πολύ υψηλότερο από την τιμή για άλλα τεχνητά υλικά για έργα, θεωρείται ένα υλικό κύρους που χρησιμοποιείται για να επηρεάσει άλλους λόγω της κομψότητας, της αντοχής και της ποιότητάς του.

FAQ

Τι είναι ο γρανίτης;

Ο γρανίτης είναι ένας τύπος διεισδυτικού πυριγενούς πετρώματος που αποτελείται κυρίως από ορυκτά χαλαζία, άστριο και μαρμαρυγία. Συνήθως σχηματίζεται βαθιά μέσα στον φλοιό της Γης υπό υψηλή πίεση και θερμοκρασίες.

Ποιες είναι οι φυσικές και χημικές ιδιότητες του γρανίτη;

Μερικές από τις βασικές φυσικές και χημικές ιδιότητες του γρανίτη περιλαμβάνουν τη σκληρότητα, την αντοχή και την αντοχή του στις καιρικές συνθήκες. Είναι επίσης μη πορώδες, δηλαδή δεν απορροφά υγρά και έχει υψηλό σημείο τήξης.

Ποιες είναι οι κοινές χρήσεις του γρανίτη;

Ο γρανίτης χρησιμοποιείται ευρέως στην κατασκευή και το σχεδιασμό λόγω της αντοχής, της αντοχής και της φυσικής ομορφιάς του. Οι συνήθεις εφαρμογές περιλαμβάνουν πάγκους, δάπεδα, προσόψεις κτιρίων, μνημεία, εξωραϊσμό και γλυπτά.

Πού βρίσκεται ο γρανίτης;

Κοιτάσματα γρανίτη βρίσκονται σε όλες τις ηπείρους του κόσμου, συνήθως σε περιοχές υψηλής τεκτονικής δραστηριότητας όπως οροσειρές και ηφαιστειακές περιοχές. Αξιοσημείωτες τοποθεσίες περιλαμβάνουν τη Σιέρα Νεβάδα στην Καλιφόρνια, τις Άνδεις στη Νότια Αμερική, τα υψίπεδα της Σκωτίας στην Ευρώπη, τα συγκροτήματα δακτυλίων Νιγηριανού Γρανίτη στην Αφρική, την οροσειρά των Ιμαλαΐων στην Ασία και το Yilgarn Craton στην Αυστραλία.

Πώς σχηματίζεται ο γρανίτης;

Ο γρανίτης σχηματίζεται βαθιά μέσα στον φλοιό της Γης υπό υψηλή πίεση και θερμοκρασίες. Η διαδικασία σχηματισμού γρανίτη συνήθως περιλαμβάνει την τήξη και την ανακρυστάλλωση προϋπαρχόντων πετρωμάτων, ακολουθούμενη από αργή ψύξη και στερεοποίηση.

Πώς φροντίζετε τον γρανίτη;

Για τη φροντίδα του γρανίτη, είναι σημαντικό να αποφύγετε τη χρήση σκληρών χημικών ή λειαντικών καθαριστικών που θα μπορούσαν να καταστρέψουν την επιφάνεια. Αντίθετα, χρησιμοποιήστε ένα καθαριστικό με ουδέτερο pH και ένα μαλακό πανί ή σφουγγάρι για να καθαρίσετε την επιφάνεια. Συνιστάται επίσης η τακτική σφράγιση των επιφανειών από γρανίτη για την αποφυγή λεκέδων και ζημιών.

Πόσο κοστίζει ο γρανίτης;

Το κόστος του γρανίτη μπορεί να ποικίλλει ανάλογα με παράγοντες όπως η ποιότητα της πέτρας, το μέγεθος του έργου και η τοποθεσία. Γενικά, ο γρανίτης θεωρείται υλικό ανώτερης ποιότητας και μπορεί να είναι πιο ακριβός από άλλους τύπους οικοδομικών υλικών.

αναφορές

  • Bonewitz, R. (2012). Βράχοι και ορυκτά. 2η έκδ. Λονδίνο: DK Publishing.
  • Softschools.com. (2019). Γεγονότα από γρανίτη. [σε απευθείας σύνδεση] Διαθέσιμο στη διεύθυνση: http://www.softschools.com/facts/rocks/granite_facts/2976/ [Πρόσβαση στις 13 Μαρ. 2019].
  • Helsinki (2015) Εισαγωγή: The Rock, Granıte: About The Rock, Granıte-Research-Book-Reduced
  • Atlas-hornin.sk. (2019). Άτλας μαγματικών πετρωμάτων. [σε απευθείας σύνδεση] Διαθέσιμο στη διεύθυνση: http://www.atlas-hornin.sk/en/home [Πρόσβαση στις 13 Μαρ. 2019].