Η πιο κοινή πυροξένιο, αυγίτης πήρε το όνομά του από την ελληνική λέξη αυγίτες, που σημαίνει "λαμπρότητα" - μια αναφορά στην περιστασιακή λαμπερή εμφάνισή του. Οι περισσότεροι αυγίτης έχουν θαμπό, σκούρο πράσινο, καφέ ή μαύρο φινίρισμα. Ο αυγίτης εμφανίζεται κυρίως ως κοντοί, χοντροί, πρισματικοί κρύσταλλοι με τετράγωνη ή οκταγωνική διατομή και μερικές φορές ως μεγάλες, διασπώμενες μάζες. Εμφανίζεται σε μια σειρά στερεών διαλυμάτων στην οποία diopside και hedenbergite είναι τα τελικά μέλη. Ο αυγίτης είναι κοινός σε φτωχούς σε πυρίτιο βράχους και διάφορα άλλα σκουρόχρωμα πυριγενή πετρώματα, καθώς και πυριγενή πετρώματα ενδιάμεσης περιεκτικότητας σε πυρίτιο. Εμφανίζεται επίσης σε ορισμένες μεταμορφικά πετρώματα σχηματίζεται σε υψηλές θερμοκρασίες (1,065°F/575°C ή παραπάνω). Ο Αυγίτης είναι ένα κοινό συστατικό των σεληνιακών βασαλτών και ορισμένων μετεωριτών. Αξιοσημείωτες τοποθεσίες κρυστάλλων είναι στη Γερμανία, την Τσεχική Δημοκρατία, την Ιταλία, τη Ρωσία, την Ιαπωνία, το Μεξικό, τον Καναδά και τις ΗΠΑ. Επειδή είναι δύσκολο να γίνει διάκριση μεταξύ αυγίτη, διοψιδίου και εδενβεργίτη στα δείγματα χεριών, όλα τα πυροξένια συχνά αναγνωρίζονται ως αυγίτες.
Όνομα: Από το ελληνικό για λάμψη, προφανώς με βάση την εμφάνιση της επιφάνειας διάσπασής του.
Όμιλος Ορυκτών: Ομάδα πυροξενίου.
Σχέση: Ορθοκλάση, sanidine, λαμπραντόρη, ολιβίνη, λευκίτης, αμφίβολο, πυροξένιο
Περιεχόμενα
Χημικές ιδιότητες του Αυγίτη
| Χημική ταξινόμηση | Ανοπυριτικά |
| Χημική σύνθεση | (CaxMgyFez)(Mgy1Fez1)Si2O6 |
Φυσικές ιδιότητες του Αυγίτη
| Χρώμα | Καφέ-πράσινο, μαύρο, πράσινο-μαύρο, καφέ, μωβ καφέ |
| Ράβδωση | Πρασινογκρι, ανοιχτό έως σκούρο καφέ |
| Λάμψη | Vitreous |
| Σχίσιμο | Distinct/Good Good on {110} |
| Διαφυσικότητα | Ημιδιαφανές, Αδιαφανές |
| Mohs σκληρότητα | 5½ – 6 στην κλίμακα Mohs |
| Σύστημα κρυστάλλου | Μονοκλινική |
| Επιμονή | Εύθραυστος |
| Χωρισμός | στις {100} και {010} |
| Κάταγμα | Ανώμαλο/Ανομοιόμορφο, Υπο-Κονχοειδές |
| Πυκνότητα | 3.19 – 3.56 g/cm3 (Μετρήθηκε) 3.31 g/cm3 (Υπολογισμένο) |
Οπτικές ιδιότητες του Augite
| Χαρακτηριστικά | Ανισότροπος |
| Κρυσταλλική συνήθεια | Οι κόκκοι συχνά ανεδρικοί. Μπορεί να είναι κοκκώδης, ογκώδης, στηλώδης ή ελασματοειδής |
| Χρώμα / Πλειχρωισμός | x=ωχροπράσινο ή γαλαζοπράσινο y=ωχρο πρασινωπό, καφέ, πράσινο ή γαλαζοπράσινο z=ωχρο καστανοπράσινο, πράσινο ή κιτρινοπράσινο |
| Οπτική Εξάλειψη | Ζ: c = 35°-48° |
| 2V: | Μετρήθηκε: 40° έως 52°, Υπολογισμός: 48° έως 68° |
| Τιμές RI: | nα = 1.680 – 1.735 nβ = 1.684 – 1.741 nγ = 1.706 – 1.774 |
| Αδελφοποίηση | Εμφανίζει συνήθως απλή και ελασματική αδελφοποίηση σε {100} και {001}. Μπορούν να συνδυαστούν για να σχηματίσουν ένα μοτίβο ψαροκόκαλου. Ενδέχεται να υπάρχουν ελάσματα εξαίρεσης. |
| Οπτική πινακίδα | Διαξονικό (+) |
| birefringence | δ = 0.026 - 0.039 |
| Ανακούφιση | Ψηλά |
| Διασπορά: | r > v αδύναμο έως διακριτό |
Περιστατικό
Απαραίτητο σε μαφικούς πυριγενείς βράχους, βασάλτης, γάβρος; κοινό σε υπερμαφικά πετρώματα. σε ορισμένα υψηλής ποιότητας μεταμορφωμένα πετρώματα και μεταμορφωμένα σίδερο σχηματισμοί.
Περιοχή χρήσεων
Ο Αυγίτης είναι ένα ορυκτό που ενδιαφέρει τους γεωλόγους και τους συλλέκτες. Αν και έχει ελάχιστη έως καθόλου βιομηχανική αξία, η παρουσία και η ανάπτυξη του αυγίτη μπορεί να βοηθήσει τους επιστήμονες και τους γεωλόγους για την ιστορία της Γης σε ορισμένες περιοχές.
Διανομή
Διαδεδομένη; μόνο μερικές κλασικές τοποθεσίες, πολύ μελετημένες ή παρέχουσες
- Από το Arendal της Νορβηγίας.
- Στην Ιταλία, από τον Βεζούβιο της Καμπανίας. γύρω από Frascati, Alban Hills, Lazio. στο όρος Monzoni, Val di Fassa, Trentino-Alto Adige. στο Traversella, Piedmont. και στην Αίτνα της Σικελίας. Γύρω από το Laacher See, την περιοχή Eifel, τις Αζόρες και τα νησιά του Πράσινου Ακρωτηρίου.
- Στον Καναδά, από το Renfrew and Haliburton Cos., Οντάριο. στο Otter Lake, Pontiac Co., Κεμπέκ. και πολλές άλλες τοποθεσίες.
- Στις ΗΠΑ, από Franklin and Sterling Hill, Ogdensburg, Sussex Co., New Jersey. και στην Diana, Lewis Co., and Fine, St. Lawrence Co., Νέα Υόρκη.
- Από Tomik, περιοχή Gilgit, Πακιστάν.
- Στο Kangan, Andhra Pradesh, Ινδία.
αναφορές
- Bonewitz, R. (2012). Βράχοι και ορυκτά. 2η έκδ. Λονδίνο: DK Publishing.
- Handbookofmineralogy.org. (2019). Εγχειρίδιο του Ορυκτολογία. [σε απευθείας σύνδεση] Διαθέσιμο στη διεύθυνση: http://www.handbookofmineralogy.org [Πρόσβαση στις 4 Μαρ. 2019].
- Mindat.org. (2019). Χαλίτης: Πληροφορίες για ορυκτά, δεδομένα και τοποθεσίες.. [διαδικτυακό] Διαθέσιμο στη διεύθυνση: https://www.mindat.org/ [Πρόσβαση. 2019].
- Smith.edu. (2019). Γεωεπιστήμες | Smith College. [σε απευθείας σύνδεση] Διαθέσιμο στη διεύθυνση: https://www.smith.edu/academics/geosciences [Πρόσβαση στις 15 Μαρ. 2019].
