Η ενανθράκωση είναι μια χημική διαδικασία διάβρωσης που συμβαίνει όταν το διοξείδιο του άνθρακα (CO2) στην ατμόσφαιρα αντιδρά με το νερό (H2O) για να σχηματίσει ανθρακικό οξύ (H2CO3), το οποίο μπορεί στη συνέχεια να αντιδράσει με ορυκτά στα πετρώματα για να σχηματίσει νέες ενώσεις. Η ενανθράκωση είναι ιδιαίτερα αποτελεσματική σε πετρώματα που περιέχουν ανθρακικό ασβέστιο (CaCO3), όπως ο ασβεστόλιθος και το μάρμαρο.
Το ανθρακικό οξύ που σχηματίζεται κατά την ενανθράκωση αντιδρά με το ανθρακικό ασβέστιο στο βράχο για να σχηματίσει όξινο ανθρακικό ασβέστιο (Ca(HCO3)2), το οποίο είναι διαλυτό στο νερό. Αυτή η διαδικασία διαλύει το βράχο με την πάροδο του χρόνου, δημιουργώντας υπόγειες σπηλιές, καταβόθρες και άλλα μοναδικά γεωλογικά χαρακτηριστικά.
Η ενανθράκωση είναι μια σημαντική φυσική διαδικασία που βοηθά στη ρύθμιση του κύκλου του άνθρακα της Γης αφαιρώντας το διοξείδιο του άνθρακα από την ατμόσφαιρα και αποθηκεύοντάς το με τη μορφή διττανθρακικού ασβεστίου. Ωστόσο, η υπερβολική ενανθράκωση μπορεί να οδηγήσει σε διάσπαση και διάβρωση σχηματισμών πετρωμάτων, γεγονός που μπορεί να έχει αρνητικές επιπτώσεις στο περιβάλλον και τις ανθρώπινες υποδομές. Η ενανθράκωση είναι επίσης μια βασική διαδικασία για το σχηματισμό πολλών ορυκτών πόρων, συμπεριλαμβανομένου του ασβεστόλιθου, του δολομίτη και ορισμένων τύπων κοιτασμάτων μεταλλεύματος.
.
